AYRAÇLAR

Kitap aralarına konulan ayraçlar; bazen nerede kaldığımızı hatırlamamıza, bazen de önemli gördüğümüz yerlere kolaylıkla geri dönmemizi sağlar.

Hayatımızda da böyle ayraçlar vardır yada olmalıdır. Hayatımızın ayraçları nelerdir peki? Bir fotoğraf, bir yazı, bir arkadaş, bir anı… Geriye döndüğümüzde, o anı kolayca bulup, olduğu yerden çıkarmamıza yardımcı olurlar. Bazen bunu yapmakta zorlanırız. Bir fotoğrafa bakıp; “bu nerede, ne zaman çekildi?” diye kala kalırız. Bazen de yazdığımız yazıyı, “ aaa bunu ben mi yazmışım?” şaşkınlığı ile okuruz.

Hayatımızın ayraçları; bizi iyi veya kötü anlara götürebilir, şaşkınlık yaratabilir, hüzünlendirebilir, gülümsetebilir… Buna kısaca “anı biriktirmek” de diyebiliriz.Hayatımızın ayraçları “yaşadım” dememizi sağlar. Hayatımızı hangi yönde ve nasıl değerlendirdiğimizi analiz etmemize vesile olurlar.

Zira; en korktuğum şeydir: yaşadığım hayattan, mutmain olmayarak ayrılmak. İsterim ki; son nefesim de gönül rahatlığı ile yüzüme yerleşmiş bir gülümseme ile veda edeyim hayata.

Materyalist mantığa sahip insanların elinde, hayat ayraçları “hava atma” vesilesi olabilir, ego şişirmeye yarayabilir. Ama benim değinmek istediğim; ayraçları, hayatımızı gözden geçirme vesilesi olarak görmemizi sağlayan bakış açısıdır.

Geçmiş; bugünümüzü oluşturdu. Geçmişimiz ve bugünümüzde geleceğimizi oluşturacağına göre, geçmişi kenara bırakmamız mümkün değil, sadece daha güzel günlere ulaşmak adına olsa bile hayat ayraçlarımıza iyi bakmalıyız.